Standardowy program nauczania ekonomii od dawna jest statyczny, ale mała grupa naukowców na nowo wyobraża sobie, jak przedstawić tę dziedzinę młodszym pokoleniom. Dziennikarz Nick Romeo zwraca uwagę na nowy, dynamiczny tekst, którego autorzy chcą poszerzyć perspektywę ekonomii poprzez zbadanie geopolitycznych i socjologicznych aspektów, które leżą u podstaw gospodarek narodowych. Nowe podejście obejmowałoby nie tylko dane i teorie, ale również zjawiska społeczne, co byłoby szeroko zakrojoną próbą zmierzenia się z nieprzejrzystą złożonością tej ponurej nauki.

Streszczenie zostało przetłumaczone maszynowo (przepraszamy za niedoskonałości tłumaczenia) jako materiał uzupełniający na nasze szkolenia i wyjazdy integracyjne.

Take-Aways

  • Ekonomiczne szkoły myślenia są produktem swoich czasów społeczno-politycznych.
  • Nowatorskie podejście dwóch ekonomistów do nauczania ekonomii zyskuje na popularności.
  • Ponieważ kwestionuje ono długo utrzymujące się przekonania, nowy program nauczania spotkał się z krytyką.

Podsumowanie

Szkoły ekonomiczne są wytworem swoich czasów społeczno-politycznych.
Myśl ekonomiczna zmienia się w czasie: Po Wielkim Kryzysie i II Wojnie Światowej dominował keynesizm, a niektórzy kwestionowali podejście ekonomisty Paula Samuelsona w bardzo napiętym środowisku zimnej wojny. Pod koniec lat 90-tych ubiegłego stulecia uznane podręczniki podkreślały efektywność rynków jako nadrzędnego mechanizmu organizacji działalności gospodarczej.

„Można powiedzieć, że na początku XXI wieku w ekonomii głównego nurtu dominowało samozadowolenie i nadmierna pewność siebie”.
Niepowodzenie ortodoksji w przewidywaniu krachu finansowego w 2008 r. skłoniło niektórych przedstawicieli tej profesji do poszukiwania nowego podejścia. Rosnące dowody na nierówności ekonomiczne i zmiany klimatyczne wzmocniły wezwania do zmiany.

Nowatorskie podejście dwóch ekonomistów do nauczania ekonomii zyskuje na popularności.
Doświadczenia akademickie i życiowe ekonomistów Wendy Carlin i Samuela Bowlesa skłoniły ich do zarządzania globalną współpracą, Curriculum Open-Access Resources in Economics (CORE). W ten sposób powstał The Economy, podręcznik wprowadzający, który kwestionuje pewne od dawna znane zasady ekonomii. Z materiałów CORE korzysta obecnie około 500 kursów prowadzonych na uniwersytetach w 63 krajach. Yale i Colorado State należą do 86 uczelni amerykańskich.

„Ekonomia jest nauką społeczną, napędzaną przez dane i równania. Ekonomia jest jednak również głęboko związana z polityką, a ekonomiści, którzy mają różne poglądy polityczne, spierają się o wartości etyczne, a także liczbowe.”
Wśród tematów poruszonych w książce znajduje się długo utrzymywana centralność modelu Homo economicus – teorii jednostek jako doskonale racjonalnych aktorów, podczas gdy w rzeczywistości rynki i ich uczestnicy są niedoskonali. Innym tematem jest analiza tego, jak rynki często zawodzą, gdy są pozostawione same sobie, co uzasadnia czasami interwencję państwa. Większość programu CORE podejmuje tematy, które kiedyś były spychane na dalszy plan, takie jak ekonomia behawioralna, współczynnik Giniego, czyli miara nierówności, kwestie środowiskowe i geopolityka.

Nowy program nauczania wzbudza krytykę, ponieważ kwestionuje dawno przyjęte przekonania.
Materiały dydaktyczne CORE opierają się na przewartościowaniu tego, co stanowi działalność gospodarczą i jak ją mierzyć. Na przykład, gospodarki są częścią biosfery i zależą od sprawnych systemów ekologicznych. PKB ma poważne ograniczenia jako wskaźnik wzrostu gospodarczego. Na przykład nie uwzględnia wartości towarów i usług, takich jak posiłki i opieka nad dziećmi, wytwarzanych w gospodarstwach domowych. Nie uwzględnia też szkód wyrządzonych środowisku naturalnemu.

Zmiany w programach nauczania mogą również wpłynąć na to, kto podejmuje studia ekonomiczne. Historycznie rzecz biorąc, kobiety nie były w wystarczającym stopniu reprezentowane na kierunkach ekonomicznych. Zajęcia poświęcone nierównościom ekonomicznym przyciągają znacznie większy odsetek studentów z mniejszości narodowych i kobiet.

CORE prezentuje również pogląd na psychologię, w którym ludzie są motywowani nie tylko własnym interesem… Jak wyjaśnia jeden z rozdziałów: „Dla wielu ludzi dobra praca jest sama w sobie nagrodą, a robienie czegokolwiek innego byłoby sprzeczne z ich etyką pracy”.
Niektórzy w zawodzie stwierdzili, że nowy program nauczania jest zbyt skomplikowany jak na wprowadzenie do tematu, podczas gdy inni twierdzą, że podejście CORE nie idzie wystarczająco daleko w kształtowaniu dziedziny. Kursy powinny jednak uznać, że środowisko gospodarcze jest dynamiczne, a nie statyczne, i powinny kwestionować możliwość zastosowania konwencjonalnych teorii w celu wyjaśnienia stale zmieniających się okoliczności.

O autorze

Nick Romeo jest dziennikarzem i autorem, którego prace ukazywały się w The New Yorker i Washington Post.