Cena energii odnawialnej wyraźnie spadła, co powinno pomóc w wysiłkach rządu w zakresie przeciwdziałania zmianom klimatu. Ale państwo ma również obowiązek pomóc tym, którzy zostaną wysiedleni w wyniku tych działań. Profesor Simone Tagliapietra wyciąga trzeźwe podobieństwa między tymi imperatywami a wcześniejszymi niepowodzeniami w radzeniu sobie ze skutkami globalizacji. Widzi jednak powody do optymizmu w planach fiskalnych dotyczących przekształcenia emisji dwutlenku węgla w dywidendy węglowe, które mogłyby wspierać osoby i społeczności znajdujące się w niekorzystnej sytuacji, jednocześnie poprawiając stan środowiska i tworząc miejsca pracy.
Streszczenie zostało przetłumaczone maszynowo (przepraszamy za niedoskonałości tłumaczenia) jako materiał uzupełniający na nasze szkolenia i wyjazdy integracyjne.
Take-Aways
- Łagodzenie zmian klimatycznych wymaga odważnych działań, które obejmują ochronę ekonomiczną obywateli.
- Rządy muszą spieniężyć emisje paliw kopalnych z korzyścią dla tych, którzy są najbardziej narażeni na działania związane z dekarbonizacją.
- Ustawodawcy na całym świecie wprowadzają ustawodawstwo dotyczące zmian klimatycznych z zapisami poprawiającymi dobrobyt społeczno-gospodarczy.
Podsumowanie
Łagodzenie zmian klimatycznych wymaga odważnych działań, które obejmują ochronę ekonomiczną obywateli.
W 2021 r. Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu ostrzegł, że narody mają trzydziestoletni okres na znaczne ograniczenie emisji dwutlenku węgla, aby uniknąć nieodwracalnych, powszechnych katastrof klimatycznych, takich jak pożary, ekstremalne upały, susze i powodzie. Decydenci muszą pilnie podjąć działania, aby zreorganizować sektor energetyczny, transportowy, mieszkaniowy i rolniczy, ale koszty tych działań będą wysokie.
„Przejście z paliw kopalnych na energię odnawialną nieuchronnie spowoduje wyparcie długoletnich gałęzi przemysłu, utratę pracy przez miliony pracowników i zakłócenia w funkcjonowaniu społeczności zależnych od przemysłu węglowego, naftowego i gazowego.”
Rozszerzone zabezpieczenia dla osób poszkodowanych są niezbędnym elementem polityki zielonej rewolucji, jak nauczyli się urzędnicy z doświadczeń globalizacji pod koniec XX wieku. Tamta destrukcyjna transformacja przebiegała bez odpowiednich siatek bezpieczeństwa w zakresie dochodów i zatrudnienia dla osób wrażliwych, co spowodowało wstrząsy polityczne.
Rządy muszą spieniężyć emisje z paliw kopalnych z korzyścią dla tych, którzy są najbardziej narażeni na działania związane z dekarbonizacją.
Ci, którzy są mniej zamożni, doświadczą dyslokacji finansowej, która niesie ze sobą ważne implikacje polityczne. Na przykład, ruch żółtych kamizelek we Francji w 2018 r. był protestem przeciwko proponowanej podwyżce podatku paliwowego, która miała pomóc w ograniczeniu emisji dwutlenku węgla; wrzawa uwypukliła ciężar ekonomiczny wyższych cen paliw, który musieliby ponieść mieszkańcy wsi i przedmieść. Trzy tygodnie gwałtownych protestów sprawiły, że rząd francuski zrezygnował z podwyżki podatku i nie zdecydował się na związaną z nią redukcję emisji.
„Gdyby proponowany podatek węglowy zawierał mechanizm łagodzący ciosy ekonomiczne, rząd mógłby uniknąć odwetu”.
Wściekłość zmusiła ekspertów politycznych do rozważenia środków wyrównawczych. W 2019 roku kilku wybitnych ekonomistów opowiedziało się za podatkiem od emisji dwutlenku węgla, z którego dochody trafiłyby do poszkodowanych obywateli.
Ustawodawcy na całym świecie wprowadzają ustawodawstwo dotyczące zmian klimatu z przepisami poprawiającymi dobrobyt społeczno-gospodarczy.
W ramach Europejskiego Zielonego Ładu w 2019 r. przekwalifikowuje się pracowników i realizuje inwestycje w infrastrukturę komunalną na obszarach wydobycia węgla, a Unia Europejska wypłaca dywidendy węglowe, aby pokryć obywatelom wyższe koszty energii elektrycznej z alternatywnych źródeł. Szwajcaria wykorzystuje wpływy z podatku węglowego do zwrotu kosztów ubezpieczenia zdrowotnego dla rodzin o niższych dochodach. Kanadyjska prowincja Kolumbia Brytyjska finansuje kredyty podatkowe dla właścicieli domów w trudnej sytuacji.
„Droga do neutralności węglowej zależy od zdolności rządów do przekształcenia dekarbonizacji w szansę”.
W Stanach Zjednoczonych administracja Bidena dąży do modernizacji infrastruktury i kieruje inicjatywy „sprawiedliwości środowiskowej” do społeczności znajdujących się w trudnej sytuacji. Jednak Kongres USA nie uchwalił jeszcze podatku od emitentów paliw kopalnych, z którego dochody byłyby rozdzielane na osoby i społeczności.
O autorze
Simone Tagliapietra jest starszym pracownikiem Bruegel i adiunktem na Katolickim Uniwersytecie Najświętszego Serca w Mediolanie.